Η σκέψη του Άρη γυρίζει πίσω και διηγείται στιγμές της ζωής του που τον καθόρισαν. Βλέπει το φοβισμένο παιδί που καθόταν ακίνητο, στην θέση που τον έβαζε ο αδερφός του, για όση ώρα εκείνος έπαιζε. Θυμάται την κακοποίηση που δέχτηκε από τον φίλο της μαμάς του. Ένα γεγονός που μεγάλωσε τον φόβο του αλλά και τον οδήγησε στο να αισθανθεί θυμό. Θυμό που συσσώρευε μέσα του και εκδήλωνε σπάνια με τυχαίες αφορμές. Η πρώτη φορά εκδήλωσης του θυμού του, ξάφνιασε και σόκαρε τους δικούς του. Θυμός, που παρέμενε κρυμμένος στην συνέχεια και τον εκδήλωνε συνήθως όταν οδηγούσε, ξαφνιάζοντας πάλι τους κοντινούς του ανθρώπους και ειδικά τις γυναίκες που είχε σχέση.
Θυμό που συγκράτησε πάλι όταν τον πρόσβαλε το αφεντικό του. Η σκέψη του τον οδηγούσε σε άλλη αντίδραση, πιο έντονη και βίαιη , αυτός όμως παρέμεινε σιωπηλός και απαθής.
Όταν ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του τον απατά μουδιάζει και ακινητοποιείται στη αρχή, αρκούμενος στο να ακούει τα ηχογραφημένα πειστήρια της απιστίας. Όμως, μια κουβέντα της γυναίκας του, θα λειτουργήσει σαν σταγόνα που πέφτει σε ένα γεμάτο ποτήρι και το κάνει να ξεχειλήσει. Ένα ξεχείλισμα θυμού, που θα φέρει την καταστροφή της μέχρι τώρα ζωής του, αλλά θα είναι και η αρχή μιας πολύ διαφορετικής.